Πρόπτωση Κόλπου – Πρόπτωση Μήτρας

Η ανατομική και λειτουργική ισορροπία των δομών του γυναικείου κόλπου αποτελεί τη βάση στήριξης και υγείας τριών σημαντικών συστημάτων του γυναικείου οργανισμού, του ουροποιητικού, του γεννητικού και του πεπτικού. Πιο συγκεκριμένα ο κόλπος αποτελεί ένα ινομυώδη σωλήνα καλυμμένο από ευαίσθητο επιθήλιο στην περιφέρεια του οποίου εντοπίζεται ένας στηρικτικός στιβαρός υμένας γνωστός σαν κολπική περιτονία.

Ο κόλπος θωρακίζεται μυϊκά από ένα κυκλοτερές μυϊκό σύστημα γνωστό ως ανελκτήρας του περινέου και το οποίο ανάλογα με τη θέση του όσον αφορά τα κολπικά όργανα διακρίνεται σε μοίρες α/ τον σφικτήρα της ουρήθρας β/ τον σφικτήρα του κόλπου και γ/ τον ανελκτήρα και σφικτήρα του ορθού. Η σωστή και απρόσκοπτη συνεπώς λειτουργία του μυός αυτού εξασφαλίζει:

1. την εγκράτεια της ούρηση,
2. τη σεξουαλική ευλειτουργία,
3. την αφόδευση και την εγκράτεια του εντέρου.

Η πάροδος του χρόνου με την αναμενόμενη χαλάρωση των γυναικείων ιστών και ιδιαίτερα κατόπιν των κολπικών τοκετών έχουν ως φυσιολογική συνέπεια την ρήξη ή αποδυνάμωση της στηρικτικής κολπικής περιτονίας με αποτέλεσμα την ελλιπή στήριξη και στη συνέχεια την πρόπτωση των οργάνων του κόλπου. Ορισμένες γυναίκες μάλιστα έχουν και κληρονομική επιβάρυνση όσον αφορά την αντοχή των στηρικτικών δομών και ως εκ τούτου η κολπική πρόπτωση που παρατηρούν είναι εκ τεκμηρίου μεγαλύτερη.

Ανάλογα με την εντόπιση του προβλήματος στα διαμερίσματα του κόλπου οι ασθενείς βιώνουν άλλοτε άλλα συμπτώματα.

Κολπική Πρόπτωση ή Πρόπτωση Κόλπου – Τι Είναι

Καθώς το γυναικείο σώμα υποβάλλεται σε φυσιολογικές διαδικασίες όπως ο κολπικός τοκετός και η γήρανση, οι μύες και οι σύνδεσμοι που περιβάλλουν τον κόλπο ενδέχεται να υποστούν βλάβη ή να εξασθενήσουν, οδηγώντας σε μια κατάσταση γνωστή ως κολπική πρόπτωση που οφείλεται στην χαλάρωση των στηρικτικών δομών του κόλπου. Η κατακράτηση ή ακράτεια ούρων, η πτώση της μήτρας ακόμη και έξω από τον αυλό του κόλπου και η δυσλειτουργία του εντέρου είναι οι πιο συνηθισμένες συνέπειες τη νοσολογικής αυτής οντότητας στην οποία εντοπίζονται πια σαφείς, εύκολες και μόνιμες χειρουργικές λύσεις.

Κολπική Πρόπτωση – Τύποι

Σε μια άλλη βέβαια διάσταση της πρόσθιας χαλάρωσης και όταν πιο συγκεκριμένα διαφοροποιείται η γωνία στήριξης της ουρήθρας σε σχέση με την ουροδόχο κύστη (κυστεοουρηθρική γωνία) η ασθενής πάσχει από απώλεια-ακράτεια ούρων που παρατηρείται με την αύξηση της κοιλιακής πίεσης και την κίνηση π.χ. με βήχα και την άρση βάρους, ή ακόμη και με το γέλιο, το χορό και το γρήγορο περπάτημα.

Οι παθολογίες αυτές εξακριβώνονται και προσμετρώνται με απόλυτη ακρίβεια με εκτέλεση «ουροδυναμικού ελέγχου» προεγχειρητικά. Η τοποθέτηση πλεγμάτων κάτωθεν της ουρήθρας (slings ή TVTς). ή κάτω από την ουροδόχο κύστη (όπου αυτό απαιτείται) έχει ως συνέπεια την μόνιμη διόρθωση των βλαβών και την ομαλή επαναλειτουργία του ουροποιητικού.

Κολπική Πρόπτωση Θεραπεία Με Πλέγματα

Η χειρουργική αποκατάσταση όλων των τύπων κολπικής πρόπτωσης καθώς και η τοποθέτηση πλεγμάτων όπου αυτή θεωρείται απαραίτητη είναι πια μία ασφαλής,εργονομική, ανώδυνη και μόνιμη διαδικασία. Στην πληθώρα των χειρουργείων η τοπική-επισκληρίδιος αναισθησία είναι αρκετή και προφυλάσσει την γενικότερη υγεία των πρεσβυτέρων ασθενών. Οι ανάγκες νοσηλείας περιορίζονται συνεπώς σε 1-2 ημέρες στα βαρύτερα μόνο χειρουργεία και η πλήρης επαναπόκτηση των φυσιολογικών δραστηριοτήτων των ασθενών γίνεται σε 2-3 εβδομάδες μόνον.

Κολπική Χαλάρωση – Γυναικολογικά Προβλήματα

Τριάντα εκατομμύρια Αμερικανίδες πάσχουν από συμπτώματα κολπικής χαλάρωσης και ακράτειας των ούρων από προσπάθεια. Πολλές γυναίκες δυσκολεύονται να ελέγξουν τα ούρα τους σε ορισμένες συνθήκες ή διαπιστώνουν αλλαγές στις εντερικές τους συνήθειες. Τα δύο παραπάνω συμπτώματα ενδέχεται να σχετίζονται με ένα σύνολο συνήθων προβλημάτων που απορρέουν από τον τοκετό, τη γήρανση ή συνδυασμό των δύο. Τα παραπάνω προβλήματα αναφέρονται συνολικά ως πυελική χαλάρωση.

Πολλές γυναίκες υποφέρουν χωρίς λόγω από καταστάσεις οι οποίες σχετίζονται με την πυελική χαλάρωση. Η κατάλληλη διάγνωση και θεραπεία δίνει συνήθως στους ασθενείς τη δυνατότητα να έχουν ξανά μια ζωή χωρίς τις ενοχλήσεις και τη δυσφορία που σχετίζονται με την πυελική χαλάρωση.

Ο στόχος μας είναι η εξοικείωσή σας αφενός με τις διάφορες μορφές πυελικής χαλάρωσης και αφετέρου με τα αίτια, τα συμπτώματα και τη θεραπεία τους. Στα όργανα της πυέλου περιλαμβάνονται ο κόλπος, η μήτρα, η ουροδόχος κύστη και το ορθό. Τα εν λόγω όργανα συγκρατούνται στη θέση τους από τρεις τύπους υποστηρικτικών δομών: 1) τους μύες, 2) στρώματα ιστού που ονομάζονται περιτονία 3) και τους συνδέσμους. Όταν, για διάφορους λόγους, οι υποστηρικτικές αυτές δομές υφίστανται βλάβη, ένα ή περισσότερα από τα πυελικά όργανα ενδέχεται να εμφανίσουν χαλάρωση και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμα και να προεκβάλουν εκτός του κόλπου. Οι περιπτώσεις αυτές καλούνται ανωμαλίες στήριξης της πυέλου.

Κατά τον τοκετό, καθώς το μωρό περνάει μέσα από το γεννητικό κανάλι, οι μύες, η περιτονία και οι σύνδεσμοι χωρίζονται και υπάρχει το ενδεχόμενο εξασθένισής τους. Η εξασθένιση αυτή παρουσιάζει σταδιακή επιδείνωση και, με την πάροδο του χρόνου, ενδέχεται να προκαλέσει πρόπτωση των οργάνων της πυέλου από τη φυσιολογική τους θέση.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η εξασθένιση αυτή των μυών και του ιστού ενδέχεται να εκδηλωθεί ακόμα και σε γυναίκες που δεν έχουν τεκνοποιήσει.

Κολπική Χαλάρωση – Αίτια

Στις γυναίκες αυτές τα αίτια μπορεί να είναι τα εξής:

• Κληρονομική αδυναμία των υποστηρικτικών ιστών.
• Ασυνήθιστη καταπόνηση των υποστηρικτικών ιστών εξαιτίας χρόνιου βήχα.
• Ασυνήθιστη αύξηση της κοιλιακής πίεσης.
• Παχυσαρκία.

Κολπική Χαλάρωση – Συμπτώματα

Τα γενικά συμπτώματα που σχετίζονται με την πυελική χαλάρωση εξαρτώνται από προσβαλλόμενα όργανα. Συχνά, παρουσιάζεται αίσθημα βάρους ή πληρότητας. Ενδέχεται επίσης να υπάρχει απώλεια μικρής ή μέτριας ποσότητας ούρων μετά από φυσιολογικές φυσικές δραστηριότητες, όπως το γέλιο, ο βήχας, το περπάτημα ή το τρέξιμο. Σε πιο προχωρημένες και σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να σημειωθεί ακόμα και προεκβολή μάζας από την είσοδο του κόλπου. Ανάλογα με το εμπλεκόμενο όργανο ή όργανα, οι ανωμαλίες στήριξης της πυέλου ορίζονται πιο συγκεκριμένα ως κυστεοκήλη και ουρηθροκήλη.

Κυστεοκήλη – Τι Είναι

Η κυστεοκήλη φείλεται σε πτώση ή κάθοδο της ουροδόχου κύστης από τη φυσιολογική της θέση. Το συνηθέστερο σύμπτωμα που σχετίζεται με την κυστεοκήλη είναι η δυσκολία πλήρους κένωσης της ουροδόχου κύστεως. Αυτό μπορεί να σχετίζεται με λοιμώξεις της κύστεως. Οι μεγάλες κυστεοκήλες μπορεί να προκαλέσουν υπερπλήρωση της ουροδόχου κύστεως και διαρροή μικρών ποσοτήτων ούρων. Η διαρροή είναι συχνότερη κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων, όπως το περπάτημα ή κρίσεις βήχα.

Ουρηθροκήλη – Τι Είναι

Η ουρηθροκήλη εμφανίζεται συνήθως σε συνδυασμό με κυστεοκήλη. Και οι δύο καταστάσεις έχουν ως αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, τη ακούσια απώλεια ούρων, ιδίως όταν ασκείται αυξημένη πίεση στην κοιλιά κατά το περπάτημα, τα άλματα, το βήχα, το φτάρνισμα, το γέλιο ή τις απότομες κινήσεις. Ορθοκήλες σημειώνονται όταν υπάρχει προεκβολή του ορθού εντός ή εκτός του κόλπου.

Οι ορθοκήλες οφείλονται συνήθως σε τραυματισμούς κατά τον τοκετό. Λόγω της εξασθένισης ή της διόγκωσης του ορθού, η δραστηριότητα του εντέρου γίνεται δυσκολότερη.

Η εντεροκήλη συνίσταται σε προεκβολή του λεπτού εντέρου στο οπίσθιο τοίχωμα του κόλπου.

Η πρόπτωση της μήτρας συνίσταται σε υποχώρηση ή μετατόπιση της μήτρας από τη φυσιολογική της θέση. Ο βαθμός της σοβαρότητας ποικίλλει αναλόγως της καθόδου. Η κατάσταση αυτή προκαλεί γενικό αίσθημα βάρους και πληρότητας ή την αίσθηση ότι η μήτρα αποκολλάται.

Η διάγνωση αυτών των προβλημάτων περιλαμβάνει τη λήψη πλήρους ιστορικού και τη φυσική εξέταξη. Ανάλογα με τις συνθήκες, άλλες εξετάσεις περιλαμβάνουν τη λήψη επιχρίσματος με στυλεό, ουροδυναμικές μελέτες (ανώδυνες λειτουργικές μελέτες της ουροδόχου κύστεως και της ουρήθρας με τη βοήθεια ηλεκτρονικού υπολογιστή που διαρκούν 15 έως 20 λεπτά), ουρηθροκυστεοσκόπηση (με τη χρήση οργάνου για την αξιολόγηση του εσωτερικού της ουροδόχου κύστεως και της ουρήθρας) και τη λήψη ακτινογραφιών του ουροποιητικού συστήματος.

Για κάθε πρακτικό λόγο, η οριστική θεραπεία συνίσταται σε χειρουργική αποκατάσταση των ειδικών ανά περίπτωση ανωμαλιών.